Part 2 - Respect Your Own Product

English version below.


मागच्या भागात मी तुम्हाला सांगितले त्याप्रमाणे मी self employed झाले. मैत्रिणींमध्ये दागिन्यांची विक्री सुरू झाली. आवडीने घेत होत्या सगळ्या. मग एकदा वाटले की आता आपल्या जवळच्या सर्कल बाहेर आपले दागिने आवडतात का ते बघितले पाहिजे. आपले घर, नातेवाईक, मित्रमंडळी आपला कम्फर्ट झोन असतात. ह्यांच्याशिवाय बाहेर माझे दागिने अनोळखी लोकांमध्ये विकले गेले पाहिजेत असे डोक्यात आले. तो खरा प्रतिसाद असणार होता मी बनवलेल्या दागिन्यांसाठी.

त्या वेळेस प्रदर्शनाचा पर्याय समोर आला. त्या वेळेस दिवसभराची प्रदर्शने फार व्हायची नाहीत संध्याकाळी ५ तासाची असायची. घरचे सगळे आवरून स्वयंपाक वगैरे करून जाता यायचे.

लहान मुलींकरिता बायका खरेदी करायच्या. पण मोठ्यांकरिता म्हणावा तसा रिस्पॉन्स येत नव्हता. डिझाईन्स वाढवली. हे डिझाईन मी घातले असते का असा पण विचार करून बदल केले. मला स्वतःला फार मॅचिंग गळ्यातले कानातले घालणे आवडायचे नाही.
आणि एक दिवस अचानक मला माझ्या दागिन्यांसाठी एक मॉडेल मिळाली!!. हीच माझे दागिने घालून बायकांना सांगू शकते आणि त्यांना पटवून देऊ शकते की क्रोशाचे दागिने घातल्यावर कसे दिसतात आणि त्याचे प्लस पॉईंट्स काय आहेत ... माझ्या दागिन्यांसाठी माझ्यापेक्षा जास्त माहिती आणि बनवताना मी कसा विचार केलाय हे दुसऱ्या कोणाला कसे माहीत असणार त्यामुळे मी ठरवले की यापुढे प्रदर्शनाला बसताना मी स्वतःच क्रोशाचे दागिने घालायचे. माझ्या प्रोडक्ट चा मीच आदर केला पाहिजे. मी स्वतः दागिने प्रदर्शनाला घालून बसायचा खूप फायदा मला झाला. गळ्यातले छोटे दिसेल की मोठे? असे क्रोशाचे कधी घालतात का कुणी गळ्यात? ह्या सगळ्या प्रश्नांची उत्तरे मी स्वतः घालून बसल्यावर बायकांना मिळायला लागली. आणि माझ्याच प्रोडक्ट ची मीच ambassador झाले!!!

गेले काही वर्षे असा अनुभव आला की बायकांनी माझ्या गळ्यात घातलेले नेकलेस सेट काढून विकत घेतले. घातलेले सेट विकायला नाही ठेवत तर मग आम्ही काय करायचे हे पण मी ऐकले आहे.

एकदा माझ्या फेसबुक लाईव्ह च्या वेळेस मी जे गळ्यातले घातले होते त्यासाठीच बऱ्याच ऑर्डर्स आलेल्या. पण ते जुने आहे आता मिळत नाही म्हटल्यावर प्रेमळ ओरडा पण खाल्ला आहे... असो
तर आजचा मंत्र
आपल्या प्रोडक्ट चा आदर करा!!

As mentioned in the last episode, I became self-employed. My friends liked my jewellery and were buying it with a lot of interest. At this point I thought of checking if people outside by close circle were also interested in my jewellery. Our family, relations, and friends are our comfort zone. I understood that once strangers, i.e. people outside my comfort zone, start buying my jewellery, it would provide real response and feedback for my work.

I started exploring the option of participating in exhibitions. In those times, exhibitions used to be for about 5 hours in the evenings. I could finish all my household work and participate in the exhibition.

Mothers would buy for their little girls. But there was low response for ladies jewellery. I increased the range of designs and modified designs by checking "Would I wear this design?" Earlier, I was not too much into wearing matching necklace+earring sets.

One day, I discovered a model for my jewellery!! This was the right person to wear my jewellery, and convince my potential customers about the benefits of crochet jewellery and how it goes well with what they are wearing. There was nobody who knew about my jewellery and the thought process behind the making of each piece better than me. Thus I decided that I should respect my product and wear my crochet jewellery when participating in exhibitions. I started seeing benefits of this decision. Questions that customers had such "Is this necklace long or short?", "Do people really wear this kind of crochet jewellery?", and many more were automatically answered when I was wearing my own crochet jewellery. And I became the Brand Ambassador for my own product!!

Over the last few years, customers have even bought the set I was wearing. People have asked me what's the point of not having for sale the same set I was wearing. Once I received a lot of orders for the set I wore during my Facebook live. But had to face a lot of friendly admonishments when I let people know that it was an old design and no longer available.

Tip for today: Respect your own product!!!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Introduction

Hello, I am Varsha Bhise, founder of Srujana By Varsha®. At Srujana By Varsha® we have been in the business of Crochet and Fabric Jewellery for the last 17 years. I started by making Crochet purses as a hobby and then gifting those to friends and family. This led to a few orders for purses. Using my Crochet skills, I used to create small flowers and other decorations for the purses. A few friends requested for hairbands and other jewellery items for their daughters with Crochet decorations. My hobby of making Crochet items now slowly changed into a business with Crochet jewellery. As my children grew older, I was able to devote more attention to my business and think about new ideas for designs, material, and techniques for making jewellery. At this point, the business was beyond the capacity of a single person. I trained my household help in these aspects and gained an assistant in my business. With steady growth in business, I enlisted more women, and now I am able to provide regular...
Read more

Part 1 - Follow Your Passion

Image
English version below. बिझनेस करताना खूप अनुभव येतात आणि त्यातून आपण शिकत जातो.दर काही दिवसांनी मला आलेले अनुभव आणि त्यातून घेतलेला धडा मी तुमच्यासमोर आणेन. पुढच्यास ठेच मागचा शहाणा ह्या वेळेस थोडीशी पार्श्वभूमी. शिक्षणानंतर बहुराष्ट्रीय कंपनी मध्ये नोकरी मिळाली. लग्न ठरल्यावर लगेच सोडली सुद्धा. मला त्या वेळेस सगळ्यांनी वेड्यात काढले असे कसे करू शकतेस. इकडचे बॉस सुद्धा तुला US ब्रांच मध्ये देतो नोकरी म्हणाले. पण मी ठाम होते नोकरी सोडण्यावर. लग्न झाल्यावर लगेचच US वारी झाली. पण मन रमले नाही आणि माझ्या भावनांचा आदर करून नवऱ्याने भारतात परतायचा निर्णय घेतला. नंतर लगेच मोठ्या मुलाचा जन्म २००२ मधला. त्याचे करण्यात सगळा वेळ जायचा. पण जसा तो शाळेत जायला लागला तसे जाणवले की आताच इतका वेळ मिळतोय तर अजून २० वर्षांनी तर मग मी काय करणार? नोकरी करायची नाही हे तर ठरवलेच होते. मग वेळ घालवायला म्हणून सोसायटी मधल्या मैत्रिणीकडे दागिने बनवण्याचा दोन दिवसांचा कोर्स केला. सुरुवातीला छोटे छोटे सेट्स बनवायचे आणि वाढदिवसाला वगैरे मैत्रिणींना गिफ्ट द्यायचे. एका मैत्रिणीला तो गिफ्ट म्हणून दिला आणि तीच वेळ माझ्...
Read more